Πεντοχίλιαρο και δεκαχίλιαρο...

Μήπως ήξερε  τι του γινότανε του κοσμάκη στα χρόνια της Κατοχής.
Μαζεύανε τα Κατοχικά χαρτονομίσματα και τα κρύβανε πιστεύοντας ότι θα τα ανταλλάξουν κάποτε ή θα πάρουν κάποια αξία.
Στα σεντούκια λοιπόν...στα υπόγεια τα έκρυβαν...
Μετά τον πόλεμο τα πετάγανε στα σκουπίδια ή τα βάζανε προσάναμα στην ξυλόσομπα.
Αργότερα στην παρέα της αλάνας με αυτά τα χαρτονομίσματα παίζαμε και κάναμε ανταλλαγές αλλά και πλάκες ειδικά στους ηλικιωμένους.
Τα απογεύματα στα σκαλιά έξω στην αυλόπορτα καθόντουσαν και τα λέγανε οι γυναίκες.
Κάποιος από την παρέα περνούσε αργά από μπροστά τους και άφηνε λίγο να φαίνεται ο πάκος με τα χαρτονομίσματα τα Κατοχικά.
"Για κοίτα μικρό παιδί να κυκλοφορεί με τόσο χρήμα ποιανού είναι καλέ;"

Ακούγαμε πολλές ιστορίες για την περίοδο της Κατοχής άλλοστε δεν είχαν περάσει πολλά χρόνια.
Πολλοί είχαν κρατήσει και κάτι για να θυμούνται κυρίως χαρτονομίσματα και όχι μόνον.
Σε κοτέτσι αυλής έβλεπες τις κότες να πίνουν νερό από γερμανικό κράνος.
Οι τολμηροί είχαν και όπλα....περίστροφα...ξιφολόγχες από Ιταλούς και Γερμανούς.
Οι παλιατζήδες που περνούσαν με το τσουβάλι στην πλάτη τα αγοράζανε για να βρεθούν στην συνέχεια στο Μοναστηράκι και να πουληθούν σε συλλέκτες ξένους και ντόπιους.

Στα χρόνια μετά τον Εμφύλιο στην ουσία στην Ελλάδα κυκλοφορούσαν τρία νομίσματα...η δραχμή ...η χρυσή λίρα...το δολάριο.
Ήταν αδύνατη η φουκαριάρα η δραχμούλα και σοβαρές συναλλαγές δύσκολα την δεχόντουσαν.
Άνθισε το παράνομο συνάλλαγμα...η αγοραπωλησία λιρών με την μεγαλύτερη
πιάτσα στο τρίγωνο του διαβόλου...Αριστείδου....Σοφοκλέους....Πεσμαζόγλου.
Μέσα στις στοές στους ορόφους των κτιρίων χρηματιστηριακά γραφεία...
άλλα που έγραφαν ΕΙΣΑΓΩΓΑΙ-ΕΞΑΓΩΓΑΙ για ξεκάρφωμα και η χρυσή με τον πράσινο Θεό (δολάριο) να κυκλοφορούν παντού ...με προσοχή.

Το εκατοσταδόλαρα είχαν μεγαλύτερο "καπέλο" από τα εικοσάρικα και τα δεκάρικα γιατί τα έβγαζαν ευκολότερα στο Εξωτερικό κρυμένα στις αποσκευές αλλά και επάνω τους.
Δεν υπήρχαν μηχανήματα στο αεροδρόμιο....οι αστυνομικοί του συναλλάγματος προσπαθούσαν με το μάτι να καταλάβουν αν κάποιος επιβάτης φαινότανε ανήσυχος.
Και στην συνέχεια έβγαλαν τα Πεντοχίλιαρα και τα Δεκαχίλιαρα για να γίνουν
στην κυριολεξία πετσετάκια που είπε η Γλυκερία.

Το πεντοχίλιαρο
Το 1984, όταν κυκλοφόρησε το χαρτονόμισμα των 5 χιλιάδων δραχμών, δεν υπήρχε χαρτονόμισμα με μεγαλύτερη αγοραστική αξία. Στην μπροστινή όψη απεικόνιζε το μεσαιωνικό κάστρο του χωριού Καρύταινα στην Πελοπόννησο.

Χτίστηκε στα μέσα του 13ου αιώνα κατά τη διάρκεια της Φραγκοκρατίας, από την άρχουσα οικογένεια των Ντε Μπριγιέρ. Από το 1461 βρισκόταν υπό την κυριαρχία των Οθωμανών έως το 1821, όταν απελευθερώθηκε από τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Ο απελευθερωτής Γέρος του Μοριά απεικονίζεται στην άλλη όψη του χαρτονομίσματος. Η φράση, «έχεις ή δώσε έναν Κολοκοτρώνη», ήταν πολύ συνηθισμένη στην αργκό και φυσικά σήμαινε δώσε ένα πεντοχίλιαρο.

Το δεκαχίλιαρο
Το χαρτονόμισμα των 10 χιλιάδων δραχμών κυκλοφόρησε μόλις το 1995. Και οι δύο όψεις του κοσμούνταν από τις μορφές της ιατρικής. Στη μία ήταν ο Θεός της Ιατρικής, Ασκληπιός και στην άλλη, ο Γεώργιος Παπανικολάου, ο εφευρέτης του Τεστ Παπ, που με ασήμαντο κόστος σώζει καθημερινά εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο.

Στις 11 Μαρτίου του 1995, η εφημερίδα Καθημερινή έγραψε:
"Η απόφαση για την έκδοση του χαρτονομίσματος των δέκα χιλιάδων δραχμών με την απεικόνιση του Γεωργίου Παπανικολάου στη μία πλευρά του, αποτελεί ασφαλώς πρωτοτυπία, καθώς με το νέο χαρτονόμισμα τιμάται μία σημαντική προσωπικότητα που έζησε μόλις πριν από λίγες δεκαετίες και όχι ένα ιστορικό πρόσωπο του μακρινού παρελθόντος, όπως έως τώρα συνηθιζόταν".
Και τα δύο χαρτονομίσματα αποσύρθηκαν το 2002, με την έλευση του Ευρώ.

πίσω στα παλιά