Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2015

Η Γενιά μου...

Είναι η γενιά μου μια περίεργη γενιά….

Μιλάω για εκείνη τη γενιά που γεννήθηκε στη πιο δημιουργική για την Ελλάδα εποχή, και έφηβη βίωσε τη δικτατορία και την αλλαγή μετέπειτα, στην μεταεφηβική της ηλικία.
Εκείνη τη γενιά που γεννήθηκε πάνω τη σεξουαλική επανάσταση και βίωσε την εφηβεία της πριν να εμφανιστεί το Ειτζ.
Μια γενιά που έψαχνε το δρόμο της μέσα σε μια νεόπλουτη κοινωνία που ήθελε να δοκιμάσει τα πάντα.

Ετούτης της ασπρόμαυρης γενιάς ένα κομμάτι της είμαι κι εγώ.
Κι ήμασταν εκείνα τα παιδιά που ζούσαμε μονάχα για το σήμερα.
Εκείνα τα παιδιά που ονειρευόμασταν το μέλλον, κι ας βλέπαμε αμυδρά ότι κάποιοι άλλοι είχαν ήδη προαποφασίσει και γι’ αυτό.
Εκείνα τα παιδιά που αγκαλιαζόμασταν στο δρόμο μετά το γυμνάσιο, και κάναμε έρωτα στο πάρκο και σε νεόδμητες οικοδομές, μιας πόλης που μεταλλάσσοταν σε τέρας, αλλά ακόμα δεν το είχαμε καταλάβει εμείς. Βλέπαμε μόνο τις ματιές που συναντιόντουσαν, κι ίσως να σήμαινε αυτό την αρχή ενός μεγάλου έρωτα, ίσως και μονάχα μια γλυκιά απάτη στο πίσω μέρος του μυαλού μας.

Ήμασταν εκείνα τα παιδιά που γυρνάγαμε παρέες νύχτα τραγουδώντας, σε ένα τόπο που έτρεχε να προλάβει του κόσμου τις εκπτώσεις, που η μπάλα είχε ριζώσει στο μυαλό μας, και ξεπλέναμε την πίκρα απ’ το καπνό στο στόμα μας, μόνο με ούζο και στα πάρτι με βερμούτ ακούγοντας το The Dark Side Of The Moon απ’ τους Pink Floyd.
Ήτανε όμως μια γενιά που έμαθε να μιλάει στα ίσα, που σπάνια είχε και κορίτσια στις παρέες, είχε όμως μαχητές, σε μια μάχη που όλο και πιο πολύ έμπαινε στα μακρυμάλλικα κεφάλια μας πως ήταν θέμα χρόνου να δοθεί.

Δε ξέρω πόσοι μείναμε από εκείνο το ασπρόμαυρο κομμάτι...
Πόσοι τα καταφέραμε, και πόσοι χάθηκαν στα σκοτεινά δωμάτια του μυαλού τους και δε ξαναβγήκαν ποτέ.
Ξέρω πάντως πως κάποιοι έμαθαν πως να παίζουν το παιχνίδι.
Μάθαμε να χαμογελάμε εκεί που θέλαμε να φτύσουμε, και να ευχαριστούμε εκεί που θέλαμε να ρίξουμε κλωτσιά...
Και πως κάποιοι μεγαλώσαμε, και κάποιοι μείναμε για πάντα παιδιά.
Γερασμένα παιδιά, χαμένα στους δρόμους μιας άγνωστης μπασταρδεμένης, και μεταλλαγμένης κοινωνίας.

Παύλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής: Σχόλια ανώνυμα, σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται. Η "Ιτέα Καρδίτσας" δεν παρεμβαίνει σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσει το περιεχόμενο ενός σχολίου εφόσον πληρεί τις προϋποθέσεις. Σε καμιά περίπτωση τα σχόλια δεν αντιπροσωπεύουν την "Ιτέα Καρδίτσας". Επίσης ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να αφαιρεί οποιοδήποτε σχόλιο θεωρεί ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες. Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε και τους όρους χρήσης.

Ο διαχειριστής